Voorkom die horrorvakantie...
...en word beter in elke baan! Vakantie. Je hebt er hard voor gewerkt. Je hebt er naar uitgekeken. Je hebt het er over gehad op je werk. Je hebt er over geruzied met de kinderen. Je keek de afgelopen dagen elke zeven minuten wat het weer daar is.
Als je alles vastlegt, kan alles breken
En of het al anders wordt. Want je hebt zonnebrandcrème én dikke sweaters. Wat moet je nou inpakken?De voorpret begon een paar maanden geleden: bestemming kiezen, camping zoeken, rondkijken met een app en “Oh, dat is handig, je kunt je eigen plaatsje alvast kiezen! Wat willen jullie jongens, bij de rivier of bij de kantine?”Nu is het zover! Eindelijk kun je weg, lekker de boel de boel, even een paar weken helemaal niks.
Span de haringen niet te strak, da's al...
Mobilimodewoord
Wat betekent mobiliteit van medewerkers? Het is een beetje een modewoord dat we te pas en te onpas gebruiken zoals het ons uitkomt. Een toverwoord ook waarmee je alle zorgen omtrent de flexibiliteit en dynamiek van de organisatie kunt laten verdwijnen. In de kern is mobiliteit van medewerkers het vermogen dat iedereen heeft om te veranderen en de kansen die iedereen krijgt om dat vermogen te verbeteren.
Veranderen is lastig
Al vinden de meeste mensen zichzelf avontuurlijk (in contactadvertenties tenminste), nieuwe situaties zijn eng. We zijn bang om het verkeerd te doen. We zijn bang om te vragen. Bang om dom over te komen. We zijn ook bang dat het misgaat. Die vertrouwde omgeving voelt veilig, zelfs al weten we dat dat maar schijn is. Zoals bijvoorbeeld nu, onderweg naar de camping, waarvan je zelfs je staplaats al weet.
De angst die alles stagneert
Die angst voor verandering is venijnig, hardnekkig en zo diepgeworteld dat de meeste managers niet eens in de gaten hebben dat ze alles stagneren. Ze overwaarderen de ‘korte lijntjes’, de manier waarop het team samenwerkt, en het gemak waarmee processen verlopen. Ze onderwaarderen het vermogen van veelzijdigheid, de kracht van het onbekende en de waarde van toenemend zelfvertrouwen.Het stil in je hoofd schelden begon bij Antwerpen. Je wilde eigenlijk in een dag rijden, zonder overnachting. En toen was Annelies misselijk op de achterbank, heb je een half uur bij het tankstation staan boenen en moeten beloven dat we wat zachter rijden. Een dag later dan gedacht, met chagrijnige gezichten, aangekomen. Dan valt die plek toch tegen. Maar ja het is nu eenmaal vastgelegd. De dagen erna, weerhoudt de regen je ervan de haringen dieper in de kiezelgrond te slaan.
Zen, en de kunst van mobiliteit
Net als een vakantie is mobiliteit van werknemers de kunde de reis niet van de bestemming te onderscheiden. Als je niet aan hoeft te komen, kun je ook niet stranden. Als je de richting weet, mag de weg best veranderen. En als je niet alles vastgelegd, kun je meebewegen.Zodra je je baan als bestemming ziet, zit je vast zodra je bent aangekomen. Maar niet alleen je baan, ook je opleidingen, je talenten, je kennis en ervaring. Zolang het kilometerpaaltjes zijn de weg naar jouw bestemming raas je ze voorbij. Hun waarde wordt enkel bepaald door het succes van de bestemming. Nogal zuur dus als je die bestemming niet, of maar gedeeltelijk, bereikt. En zonde. Want als je mobieler beweegt, niet recht op een bestemming koerst en openstaat voor de veranderende wereld om je heen, blijft alles optellen en kunnen oude vaardigheden en talenten zomaar opbloeien.
Let it go…
Waarom zetten we alles muurvast, zelfs een vakantie (toch het toonbeeld van onbekommerd genieten)? Waarom lijkt het veiliger om de tentlijnen alsmaar strakker te spannen? Waarom ontnemen we onszelf het vermogen te bewegen? En daarmee de inspirerende ervaring van het nieuwe? Waarom? Waarom lukt het ons niet de waarde daarvan in te zien; op ons werk niet en op vakantie ook niet.Misschien moet je dat eens op je goede-voornemens-lijstje-tijdens-de-vakantie zetten!Ik wens jullie geweldig vakantieweer, leuke andere gasten op de camping, in de bed and breakfast, het resort of het hotel.