Spookrijders en zombies
[vc_row equal_height="yes" hygge_layout="light-wrapper no-bottom-border" hygge_padding="bp0" css=".vc_custom_1475576694145{margin-top: 0px !important;margin-right: 0px !important;margin-bottom: 0px !important;margin-left: 0px !important;border-top-width: 0px !important;border-right-width: 0px !important;border-bottom-width: 0px !important;border-left-width: 0px !important;padding-top: 120px !important;padding-right: 0px !important;padding-bottom: 0px !important;padding-left: 0px !important;background-color: #f9fbff !important;}"][vc_column css=".vc_custom_1475501139290{margin-top: 0px !important;margin-right: 0px !important;margin-bottom: 0px !important;margin-left: 0px !important;border-top-width: 0px !important;border-right-width: 0px !important;border-bottom-width: 0px !important;border-left-width: 0px !important;padding-top: 20px !important;padding-right: 0px !important;padding-bottom: 0px !important;padding-left: 0px !important;}"][vc_column_text css_animation="left-to-right" css=".vc_custom_1479142002493{margin-top: 0px !important;margin-right: 0px !important;margin-bottom: 0px !important;margin-left: 0px !important;border-top-width: 0px !important;border-right-width: 0px !important;border-bottom-width: 0px !important;border-left-width: 0px !important;padding-top: 0px !important;padding-right: 0px !important;padding-bottom: 0px !important;padding-left: 0px !important;}" el_class="kal_groot"]
Spookrijders en zombies
Één? Ik zie er wel honderd!
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css=".vc_custom_1475501945560{margin: 0px !important;border-width: 0px !important;padding: 0px !important;}"][vc_column][vc_column_text css=".vc_custom_1479142021883{padding-top: 20px !important;}"]Aan de andere kantDeze mop kent u vast wel: een man rijdt naar huis na een lange dag werken. Moe, maar voldaan. Radiootje aan, muziekje. Dan wordt de uitzending onderbroken voor de melding van een spookrijder. ‘Één?’ zegt de man hardop tegen de radio, ‘Het zijn wel honderd spookrijders!’En ik zeg: de man heeft helemaal gelijk. Hoog tijd dat die mensen een u-bocht maken! Want of je een spookrijder bent of niet, hangt helemaal af van de ‘norm’. Nu wil ik niemand aanmoedigen te gaan spookrijden, maar ik wil het wel hebben over die norm, onze hang naar de norm en onze behoefte diezelfde norm van tijd tot tijd aan ons laars te lappen.Eer de normEen norm is een gemiddelde, wat de meeste mensen doen, wat normaal is. Maar het is ook een richtlijn, een nastrevenswaardig doel. Waarschijnlijk komt het woordje van het Duitse ‘norm’ met dezelfde betekenis, wat weer terug te voeren is het Latijnse norma wat ‘regel’ of ‘richtsnoer’ betekent, maar oorspronkelijk ‘winkel- of tekenhaak’ – voor strakke lijnen die haaks op elkaar kunnen staan. Als je een norm hebt, kom je al snel bij normeren en een normering.Hokjesgeest voor al je gemakHet is enorm fijn om normen te hebben. De wereld wordt er een beetje simpeler van, en dat vinden onze ondernemende hersentjes fijn. Hersenen zijn net als Hollanders, ze werken keihard om zo min mogelijk te hoeven doen. En wat je hersenen kennen en verwachten, dat kunnen ze uitzetten. Daar zijn stereotypen voor, vooroordelen, hokjesgeest, maar ook in de auto naar huis rijden en bij aankomst niet meer weten wat er de hele autorit gebeurt is, hoort erbij. Sommige neurologen noemen het je zombie-brein, die zet de verbinding met jou uit en regelt de zaakjes voor je. Pas als er iets gebeurt dat je niet verwacht springt de vonk over naar je hersenen (de schok van de gemiste traptree).Daar komen de zombie’Je hersenen willen zo veel mogelijk taken doorschuiven naar dat zombie-brein – dat scheelt een hoop kostbare aandacht die je mooi kunt gebruiken om een nieuwe klant te overtuigen of een blog te schrijven. Dus naast domme taakjes als deuren open doen, koffie zetten en stofzuigen eet het zombie-brein je hersenen in. En normen helpen het daarbij.Je zombie-bedrijf eet je bedrijf opOok in je werk, ook in zaken is de verleiding zo veel mogelijk taken en denkwerk uit te besteden aan ons zombie-bedrijf dat zonder nadenken of aandacht zijn dingetjes doet, met de zombie-medewerkers die zitten waar ze zitten en doen wat ze doen. Er vanuit gaande dat als er iets onverwachts gebeurt, dat dan het actieve, weldenkende bedrijf met de betrokken vindingrijke medewerkers het stuur overneemt van Zombie BV. En in de regel werkt dat ook zo. Maar, ik denk, steeds vaker niet. Steeds vaker zitten mensen en organisaties vast in de normen, verwachtingen en standaarden om te kunnen reageren op een wereld die daar niet aan meedoet.De automatische piloot kan niet improviserenDus als er iets ingrijpend gebeurt, laten we zeggen: een economische crisis, dan missen die systemen en de mensen erin de flexibiliteit en veerkracht om het anders te doen. Behalve die paar spookrijders. Die geen genoegen namen met de norm. Die de norm altijd in twijfel zullen trekken. En daarin soms enorme risico’s nemen. Die paar spookrijders die gewend zijn te laveren in een tegenstroom. Die durven kiezen, ook al duwt de norm de andere kant op. Ze zijn ineens de voorhoede, de vernieuwers, de innoverende bedrijven die een nieuwe norm zetten.
Daar gaan de spookrijders weer
Zonder twijfel zal de rest volgen. En ze zullen alerter zijn, zich niet meer helemaal overgeven aan de gedachteloze structuren en patronen die ‘toch werken’. Tegelijkertijd zullen een paar weer de afslag nemen, de kaart opvouwen en turend naar de horizon nieuwe bestemmingen vinden.Zo, dan ga ik nu eindje rijden.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row equal_height="yes" hygge_layout="light-wrapper no-bottom-border" hygge_padding="bp0" css=".vc_custom_1475502595986{margin-top: 0px !important;margin-right: 0px !important;margin-bottom: 0px !important;margin-left: 0px !important;border-top-width: 0px !important;border-right-width: 0px !important;border-bottom-width: 0px !important;border-left-width: 0px !important;padding-top: 0px !important;padding-right: 0px !important;padding-bottom: 0px !important;padding-left: 0px !important;background-color: #f9fbff !important;}"][vc_column css=".vc_custom_1475502282770{margin-top: 40px !important;margin-right: 0px !important;margin-bottom: 0px !important;margin-left: 0px !important;border-top-width: 0px !important;border-right-width: 0px !important;border-bottom-width: 0px !important;border-left-width: 0px !important;padding-top: 20px !important;padding-right: 20px !important;padding-bottom: 0px !important;padding-left: 20px !important;background-color: #dde3ef !important;}"][vc_column_text css_animation="left-to-right" css=".vc_custom_1475583932452{margin-top: 0px !important;margin-right: 0px !important;margin-bottom: 0px !important;margin-left: 0px !important;border-top-width: 0px !important;border-right-width: 0px !important;border-bottom-width: 0px !important;border-left-width: 0px !important;padding-top: 0px !important;padding-right: 0px !important;padding-bottom: 0px !important;padding-left: 0px !important;}"]
MEER NIEUWS
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row css=".vc_custom_1475524836098{margin-top: 0px !important;margin-right: 0px !important;margin-bottom: 0px !important;margin-left: 0px !important;border-top-width: 0px !important;border-right-width: 0px !important;border-bottom-width: 0px !important;border-left-width: 0px !important;padding-top: 40px !important;padding-right: 0px !important;padding-bottom: 60px !important;padding-left: 0px !important;}"][vc_column][vc_basic_grid post_type="post" max_items="4" element_width="6" gap="35" item="145" grid_id="vc_gid:1479141966073-e3c7153c-cd57-5" taxonomies="1"][/vc_column][/vc_row]